Christel: "Nog geen 24 uur na mijn finish leek Boston wel een spookstad. Het centrum was met hekken afgezet, overal stond politie en mannen in witte pakken deden onderzoek in het finishgebied. De straten lagen bezaaid met duizenden vertrapte kartonnen bekers en de banners 'Boston Marathon' hingen nog langs de kant. Alsof de tijd stilstond en er nog renners moesten binnenkomen. Terwijl ik toekeek hoe Amerikanen borden omhoog hielden met de tekst 'Boston Strong', besefte ik opnieuw hoeveel geluk ik heb gehad. Als ik een half uurtje later was gefinisht, had ik het misschien niet kunnen navertellen.''
